Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Η ΠΤΩΣΗ



Ανέμιζες το βαθύ σου αίσθημα
σαν επινίκια σημαία

Οι κόρες των ματιών σου
αντιφέγγιζαν την περιλάλητη χαρά

Απ'την άκρη ενός ρόδινου σύννεφου
πιάστηκες και σελάγιζες στους γαλαξίες

Το κορμί σου ανέδιδε από ψηλά
την υπεροψία θριάμβου

Δεν λογάριασες όμως
το βραχύβιον των ανθέων

Έτσι απ' τις βουνοκορφές των άστρων πέφτοντας
έγινε πιο αιμάτινη η συντριβή

© Μίμης Κωστήρης